วิธีการคำนวณ สามารถดำเนินการได้ไม่ยาก โดยหลักการต้องออกแบบให้กำลังมากกว่าแรงที่กระทำ โดยพิจารณาความเสี่ยงที่อาจอ้างอิง ASD หรือ LRFD ก็สามารถทำได้ทั้งสิ้นนะครับ กำลังรับแรง โดยหลักๆ ขึ้นกับ 2 ปัจจัยครับคือ (1) วัสดุ material กำลังรับแรงที่จุดคราก และ Elastic modulus โดยเฉพาะอย่างยิ่งกำลังรับแรงอัดที่เกี่ยวข้องกับ stiffness (2) ขนาดมิติ ที่ไปเกี่ยวข้องกับ พื้นที่หน้าตัด รัศมีไจเรชั่น โมเมนต์เฉื่อย ความหนา ฯลฯ 

สมการคำนวณกำลังรับแรงอัดของเสา ขึ้นอยู่กับความชะลูดของเสา ยิ่งเสาชะลูดมาก เกินกว่าค่าที่เส้นแบ่งพฤติกรรม 4.71*(E/Fy)^0.5 ก็จะส่งผลให้เสาวิบัติโดยที่หน้าตัดไม่เกิดการ yield ทุกส่วนของหน้าตัดคงสภาพ elastic เป็นการวิบัติแบบโก่งเดาะ เรียกว่า elastic buckling การคำนวณอ้างอิงตามสมการของ Euler’s critical buckling load แล้วลดทอนค่ากำลังลงเล็กน้อย เพื่อชดเชยกับความไม่สมบูรณ์ imperfection ของเสา แต่หากเสาไม่ชะลูดมากนัก แรงอัดจะส่งผลทำให้ส่วนของหน้าตัดบางส่วนเกิดการ yield โดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนที่เกิด residual compressive stress หรือหน่วยอัดแรงคงค้าง (ที่เกิดขึ้นระหว่างการผลิต) เมื่อรับแรงอัดจากภายนอกเพิ่มเติม ก็ทำให้ส่วนดังกล่าวมีโอกาสเกิดการ yield ได้ก่อนส่วนอื่น และเมื่อส่วนดังกล่าวเกิดการ yield ก็ส่งผลทำให้ stiffness ของเสาลดน้อยลง ส่งผลทำให้ความสามารถรับแรงอัดลดน้อยลง (ผลจาก stiffness reduction ย้ำ!!! “stiffness reduction”) และบางส่วนเกิด yield ก็ส่งผลให้มีพฤติกรรม ไม่ elastic เรียกว่าเกิด inelastic buckling สมการที่ใช้ ก็เป็นอีกสมการหนึ่ง โดยมีตัวอย่างการคำนวณ ดังแสดงใน รูปที่ 1 – 4 ด้านล่างเลยครับ