ด้วยความคุ้นเคยในงานก่อสร้างอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก (คสล.) ส่งผลให้ผู้รับเหมาก่อสร้างบางราย นำวิธีการติดตั้งผนังอิฐที่เป็นผนังภายนอก (exterior wall) เข้ากับเสาและคานโครงสร้างเหล็กดังเช่นการติดตั้งผนังอิฐก่อเข้ากับเสาและคาน คสล.

เสาและคานเหล็กที่นำมาใช้เป็นโครงอาคารก็มักจะเปิดให้เห็นสู่ภายนอก เพื่อแสดงคุณค่าในเชิงสถาปัตยกรรม มีลักษณะทางการใช้งานที่เรียกว่า Architecturally Exposed Structural Steel (AESS) ซึ่งแสดงรายละเอียดไว้โดย American Institute of Steel Construction (AISC) ดัง https://www.aisc.org/globalassets/aisc/aess/all_about_aess_reprint.pdf

ปัญหาที่เกิดขึ้น คือ ความแตกต่างของอุณหภูมิภายในตัวอาคาร ที่มักจะอยู่ในช่วงระหว่าง 24 – 28 องศาเซลเซียส และอุณหภูมิภายนอกอาคารที่อยู่ในช่วง 28 – 40 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นช่วงอุณหภูมิที่มักเกิดขึ้นในเขตร้อนชื้นดังเช่นประเทศไทย ส่งผลให้เมื่ออุณหภูมิภายนอกเพิ่มสูงขึ้นในช่วงเวลาบ่ายในฤดูร้อน เสาหรือคานเหล็กที่ส่วนต้อง expose กับอุณหภูมิภายนอกก็เกิดการขยายตัวมาก

ในขณะที่เสาหรือคานเหล็กส่วนที่อยู่ภายในอาคาร ซึ่งจะ expose กับอุณหภูมิภายในอาคารที่ไม่สูงมาก ก็จะไม่เกิดการยืดตัวมากเท่ากับส่วนที่สัมผัสอากาศร้อนภายนอก ส่งผลให้เสาและคานเหล็กดังกล่าวเกิดการขยายตัวที่ไม่เท่ากัน เกิดการดัดและบิดตัวในบางจุดบางตำแหน่ง ในขณะที่ผนังอิฐก่อ จะไม่เกิดการขยายตัวหรือหดตัวที่มากนักจากผลของ สัมประสิทธิ์การขยายตัวที่ไม่สูงเท่ากับเหล็ก

จินตนาการ ผนังอาคาร ที่ตัวโครงทั้งเสาและคานยืดตัวออก แต่ผนังแทบไม่ค่อยยืดออกนะครับ แล้วท่านจะเห็นภาพว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น ถ้าหากว่า ผนังอาคาร มีการยึดกับตัวโครงอย่างแน่นหนาด้วยการเชื่อมเหล็กหนวดกุ้ง แล้วฝังเหล็กหนวดกุ้งนั้นกับผนังก่ออิฐ